Said Nursi: Kehidupan Penuh Hikmah, Perjuangan, dan Keimanan
Said Nursi dilahirkan pada tahun 1878 di sebuah kampung di bahagian timur Turki. Beliau meninggal dunia pada 23 Mac 1960 di tenggara Turki.
Kebijaksanaan dan Pendidikan
Said Nursi, yang memiliki pemikiran tajam, daya ingatan luar biasa, dan keupayaan luar biasa, telah menarik perhatian sejak usia muda. Beliau menyelesaikan pendidikannya dalam sistem madrasah tradisional dalam masa yang sangat singkat—kira-kira tiga bulan—walaupun proses ini biasanya mengambil masa bertahun-tahun dalam keadaan biasa.
Zaman mudanya ditandai dengan usaha gigih dalam mencari ilmu, dan keunggulannya dalam bidang sains dan keilmuan menjadi jelas melalui perbincangannya dengan para ulama pada masa itu. Disebabkan oleh kecerdasan dan kebolehannya yang luar biasa, Said Nursi mula dikenali sebagai Bediüzzaman, yang bermaksud “keajaiban zaman”.
Setelah menguasai ilmu-ilmu Islam di madrasah, Said Nursi mendalami pelbagai sains moden, mengikuti akhbar-akhbar semasa, dan memerhati perkembangan di negaranya serta di dunia. Melalui pengalaman secara langsung, beliau menyedari permasalahan mendesak di kawasan timur tempat beliau dibesarkan dan menyimpulkan bahawa pendidikan adalah keperluan yang paling mendesak.
Usaha dalam Pendidikan dan Pembaharuan
Pada tahun 1907, Said Nursi mengembara ke Istanbul untuk memperjuangkan penubuhan sebuah universiti di Timur, di mana ilmu moden dan agama akan diajarkan bersama. Di Istanbul, beliau dengan cepat mendapat pengiktirafan dalam kalangan intelektual dan menyumbangkan artikel kepada akhbar. Beliau turut aktif dalam perbincangan mengenai kebebasan dan perlembagaan, yang merupakan topik utama di Istanbul dan di seluruh Empayar Uthmaniyyah pada masa itu. Nursi menyokong sistem perlembagaan, dengan berhujah bahawa ia selari dengan prinsip-prinsip Islam.
Walaupun beliau cuba menjadi perantara dalam peristiwa 31 Mac 1909, beliau telah dituduh secara tidak adil dan dihadapkan ke mahkamah tentera. Namun, selepas memberikan pembelaan yang berani, beliau dibebaskan. Selepas itu, beliau meninggalkan Istanbul dan kembali ke Timur.
Peranannya dalam Perang Dunia Pertama
Ketika Perang Dunia Pertama meletus, Said Nursi berada di Van. Beliau segera membentuk satu rejimen militan sukarela yang terdiri daripada pelajarnya dan menyertai barisan hadapan di Anatolia Timur untuk menentang tentera Rusia yang menceroboh. Beliau memainkan peranan penting dalam mempertahankan wilayah itu, dan ramai pelajarnya syahid. Said Nursi sendiri telah cedera dan ditawan oleh pihak Rusia semasa mempertahankan tanah airnya. Setelah hampir tiga tahun menjadi tahanan perang di Rusia, beliau berjaya melarikan diri dan kembali ke Istanbul melalui Warsaw, Vienna, dan Sofia.
Setibanya di Istanbul, beliau disambut dengan mesra oleh para pemimpin dan ulama, serta dilantik menjadi ahli Dar al-Hikmah al-Islamiyyah, sebuah institusi yang ditubuhkan untuk menangani isu-isu keagamaan semasa dan menentang gerakan anti-Islam dalam kerangka prinsip Islam.
Bediüzzaman menggunakan pendapatan dari jawatan rasminya untuk mencetak dan mengedarkan buku-bukunya secara percuma. Semasa pendudukan Istanbul, beliau memainkan peranan penting dengan mengedarkan risalahnya Hutuvat-ı Sitte (Enam Langkah), yang menggagalkan rancangan tentera bersekutu yang menduduki kota itu. Beliau juga mengeluarkan fatwa balas terhadap fatwa yang mengisytiharkan Pasukan Nasional di Anatolia sebagai pemberontak, sekaligus mengesahkan gerakan pembebasan negara.
Hubungannya dengan Gerakan Nasional
Disebabkan sumbangannya, Bediüzzaman sangat dihormati oleh Majlis Nasional di Anatolia dan berulang kali dijemput ke Ankara. Akhirnya, beliau pergi ke Ankara pada akhir tahun 1922 dan disambut secara rasmi di dalam Majlis. Namun, semasa berada di sana, beliau mendapati bahawa pendekatan pentadbiran politik yang dominan terhadap agama adalah tidak baik. Sebagai tindak balas, beliau menulis satu deklarasi 10 perkara yang menyeru para arkitek pembaharuan untuk melindungi simbol dan amalan Islam. Beliau juga mengadakan beberapa pertemuan dengan Mustafa Kemal.
Walaupun ditawarkan jawatan berprestij seperti Pendakwah Awam Timur, ahli parlimen, dan keanggotaan dalam Majlis Hal Ehwal Keagamaan, Bediüzzaman menolak semua tawaran tersebut dan kembali ke Van. Beliau tidak mempunyai kaitan dengan pemberontakan Sheikh Said malah cuba menasihati Sheikh Said supaya tidak meneruskan tindakannya ketika beliau meminta sokongan daripadanya.
Seorang Pejuang Kedamaian
Selepas pemberontakan, Bediüzzaman secara paksa dibawa keluar dari pengasingannya di Van dan dibuang negeri ke Burdur, kemudian ke Barla, sebuah kampung di Isparta. Di sana, beliau memulakan misinya untuk “menyelamatkan iman” dengan menulis karya yang menjelaskan asas-asas kepercayaan. Tulisan-tulisan ini, yang dikenali sebagai Risale-i Nur (Risalah Cahaya), dengan cepat mendapat tempat di hati masyarakat yang imannya berada dalam ancaman. Salinan manuskrip karyanya melebihi 600,000 naskhah.
Koleksi Risale-i Nur
Koleksi Risale-i Nur, yang merangkumi lebih daripada 6,000 halaman, menjadi asas kepada misi hidup Bediüzzaman. Walaupun menghadapi tekanan, pengawasan ketat, dan perbicaraan, beliau meneruskan perkhidmatannya dengan penuh ketabahan. Karya-karyanya, yang diilhamkan oleh bimbingan Ilahi, memberikan jawapan yang logik dan mendalam terhadap cabaran zaman moden, membuktikan kebenaran al-Quran dan mukjizatnya.
Hari ini, Risale-i Nur dibaca di rumah-rumah di seluruh dunia dalam pelbagai bahasa, menawarkan kebijaksanaan yang abadi serta memenuhi keperluan rohani dan intelektual masyarakat masa kini.
